Jak zapobiegać i łagodzić zgniliznę kadłubów migdałowych

Jak na ironię, zgnilizna kadłuba migdałowego zwykle wpływa na drzewa z ciężkimi uprawami, które były pielęgnowane, te, które zostały nawadniane i prawidłowo zapłodnione.

Pierwszymi objawami tej choroby są usunięcie i śmierć niektórych pędów.

Rhizopus I Monilinia są podstawowymi rodzajami grzybów, o których wiadomo, że są odpowiedzialne za to dolegliwość.

Możesz jednak znacznie zmniejszyć częstość występowania tej zgnilizny, odcinając praktyki nawadniania i zapłodnienia.

Łączymy się z dostawcami, aby pomóc Ci znaleźć odpowiednie produkty. Jeśli kupujesz z jednego z naszych linków, Możemy zdobyć prowizję.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak zarządzać tą chorobą.

Czego się nauczysz

• Początkowe objawy
• Grzyby, które powodują gnicie kadłubów
  • Klasyczny duet
  • Nowo zidentyfikowani winowajcy
• Najbardziej podatne drzewa
• Czynniki, które zwiększają podatność
• Kontrole kulturowe
  • Zmniejszony azot
  • Zmniejszone nawadnianie
  • Lewarzowe leczenie nawozów fosforanowych potasowych
• Leczenie grzybobójcze

Początkowe objawy

Podczas badania bujnych drzew migdałowych na kilka tygodni przed zbiorami możesz zauważyć, że liście na niektórych pędach zwiędły i umarły.

Jest to wskazanie, że powinieneś uważniej spojrzeć na swoje migdały, ponieważ ten objaw może wskazywać, że owoce (pijaki) są atakowane przez grzyby, które powodują gnicie kadłuba.

Proces inwazji powoduje śmierć pędu i strajków (owocowanie drewna), a to zmniejszy wydajność drzewa w przyszłości.

Orzechy mogą być również trudniejsze do usunięcia z martwych pędów podczas zbiorów. To sprawia, że ​​są głównymi siedliskami przerażającego robaka pomarańczowego morskiego.

Grzyby, które powodują gnicie kadłubów

Drzewa migdałowe są podatne na te gatunki grzybów od początku rozdzielonego kadłuba, aż kadłuba wyschła. Czas tego może wynosić od 10 dni do 2 miesięcy.

Ponieważ kadłub jest pełen składników odżywczych i wody, kiedy się dzieli, stanowi to idealne środowisko dla grzybów oportunistycznych, gatunków, które wykorzystują istniejące warunki, a nie inicjować własną inwazję.

Eksperci naukowe badali dwa rodzaje grzybów na przestrzeni lat i ustalili, że są odpowiedzialne za zgniliznę kadłubową. Niedawno w tym zaburze.

Dokładne objawy mogą się różnić w zależności od winowajtu, ale jedną stałą będzie brązowy obszar obserwowany poza kadłubem.

Klasyczny duet

Jednym z tradycyjnych rodzajów grzybów jest Monilinia. Możesz znać ten grzyb jako źródło brązowej zgnilizny na owocach.

Kolejnym potencjalnym patogenem jest ten, który prawdopodobnie dobrze znasz, być może nie zdajesz sobie z tego sprawy. Rhizopus stolonifer ma czarne zarodniki i może całkowicie zniszczyć bochenek chleba i w ten sposób zmienić go czarny.

Możesz powiedzieć, który jest na orzechach, dokładnie badając kadłub. Monolinia wytworzy brązowy wzrost w brązowym obszarze, wewnątrz lub na zewnątrz kadłuba.

W przeciwieństwie do tego, wzrost grzybiczy czarny w środku wskazuje na obecność Rhizopus.

Te grzyby wytwarzają toksynę znaną jako kwas fumarynowy, który jest transportowany z orzechów do pędów i liści, powodując śmierć ostrogów i liści.

Nowo zidentyfikowani winowajcy

Ostatnie badania zidentyfikowały dwa dodatkowe rodzaje grzybów, które są powiązane z tą zgnilizną - wspólną pleśń Aspergillus, I Phomopsis.

Możesz zidentyfikować Aspergillus przez płaskie czarne zarodniki znalezione między skorupą a kadłubem, w przeciwieństwie do zarobków Rhizopus, które wyglądają jak mnóstwo czarnych zarodników po wewnętrznej stronie kadłuba.

Jakiś Aspergillus Zakażenie może zabarwić jądro i zmniejszyć jakość nakrętki. Objawy Phomopsis różnić się.

Najbardziej podatne drzewa

Nonpareil, Sonora i Kapareil to powszechnie sadzone odmiany, które są najbardziej podatne na zgniliznę kadłubową.

Można znaleźć tabelę odmian i ich podatność Ten artykuł ze źródła sadu Sacramento Valley, Pierwotnie opublikowane w lipcu 2016 r. I zaktualizowane w lipcu 2019 r.

W okrutnym zakręcie losu energicznie rosnące drzewa migdałowe są najprawdopodobniej zarażone tą chorobą. Obejmuje to drzewa z ciężkimi uprawami, które zostały dobrze podlewane i zapłodnione.

W rzeczywistości Dr. Brent Holtz, University of California Cooperative Extension Pomology Farm Advisor w hrabstwie San Joaquin, odnosi się do zgnilizny Hull jako „choroby dobrych hodowców” ze względu na jego tendencję do silniejszej w dobrze utrzymanych sadach.

Nikt nie wie, dlaczego tak jest, ale możliwe, że jest to tylko gra liczbowa.

Teoria ta sugeruje, że więcej owoców zarabia się, gdy uprawy są ciężkie, a zatem więcej toksyn jest uwalnianych, co powoduje śmierć jeszcze większej liczby pędów i liści, niż na mniej zdrowych drzewach.

Czynniki, które zwiększają podatność

Dwa czynniki są kluczem do rozwoju tej choroby. Jednym z nich jest poziom zapłodnienia azotu, podczas gdy drugim jest stopień nawadniania.

Długoterminowe badanie przez Sebastian Saa i in. Z University of California, stwierdził, że częstość występowania tej zgnilizny wzrosła równolegle ze wzrostem ilości przyłożonego azotu.

Gdy azot jest stosowany po opracowaniu jądra, zostanie on skierowany do kadłubów, zwiększając częstość występowania infekcji.

Ponadto mocno nawadniane drzewa są bardziej podatne na tę chorobę.

Kontrole kulturowe

Zmniejszenie pożądania kadłubów do grzybów zmniejszy poziom kolonizacji.

Najlepszym rozwiązaniem do kontrolowania tej choroby jest ograniczenie ilości azotu i wody, które dodajesz do drzew.

Zmniejszony azot

Badanie przeprowadzone przez Davida Doll i Brent Holtz, dwóch ekspertów migdałowych z University of California, wykazało, że najsilniej dotknięte drzewa miały poziom azotu większy niż 250 funtów na akr.

Zamiast mocno nawożić drzewa, powinieneś przeprowadzić analizę liści przeprowadzoną latem, aby określić ich optymalne stężenie azotu.

Wartość krytyczna to 2.2-2.5%.

Eksperci stwierdzili, że azotu nie należy stosować po zakończeniu rozwoju jądra, zwykle późną wiosną.

Późniejsze aplikacje idą prosto do kadłuba i uczynia owoce bardziej podatne na infekcję.

Możesz wznowić zastosowania azotu w okresie po zbiorach.

Zmniejszone nawadnianie

Zmniejszenie nawadniania przez dwa tygodnie rozpoczynając się na początku podziału kadłuba może drastycznie zmniejszyć nasilenie infekcji.

Jeśli zostanie to zrobione prawidłowo, może zmniejszyć nasilenie choroby o 80-90%.

Ważne jest, aby regularnie planowane aplikacje trwały, tylko przy mniejszej ilości wody. Całkowicie odmawianie wody na dwa tygodnie może być dla nich niebezpieczne.

Zorganizowanie tej redukcji może być trudne, ponieważ reakcja drzew na zmniejszenie wody będzie się znacznie różnić w glebach płytkich i głębokich.

Zazwyczaj będziesz musiał zmniejszyć ilość nawadniania, którą dostarczasz o 10-20%. Jednak obliczenia te zależy w dużej mierze od gleby, w której sadzone są twoje drzewa, i rodzaju używanego systemu nawadniania.

Hodowcy komercyjni śledzą status wody drzew, stosując komorę ciśnieniową do monitorowania potencjałów wodnych w południe (SWP), a następnie nawadniają, aby utrzymać poziom stresu drzew między -14 i -18 barów w okresie podziału kadłuba.

Wyższa liczba wskazuje na większy stopień stresu wodnego.

Dostarczanie dalszych instrukcji wykracza poza zakres tego artykułu, ale David Doll i Dr. Kenneth Shackle z Wydziału Rolnictwa i Zasobów Naturalnych University of California opisuje, jak korzystać z komory ciśnieniowej w swoim artykule „Zarządzanie suszą dla kalifornijskich migdałów".

Lewarzowe leczenie nawozów fosforanowych potasowych

Badania Dr. Jim Adaskaveg na UC Riverside to znalazł Zabiegi dolistne za pomocą fosforanu potasu może zmniejszyć zgniliznę kadłubową.

Podejrzewa, że ​​wynika to z neutralizowania toksycznego kwasu fumarowego, który prowadzi do ostrości i śmierci liści, gdy jest obecny grzyb.

Leczenie grzybobójcze

Korzystanie z fungicydów powinno być ostatecznością, ponieważ niektóre patogeny liści, które są aktywne, gdy nastąpi rozdzielenie kadłuba, mogą rozwinąć odporność.

dr. Adaskaveg również to znalazł R. Stolonifer powoduje tylko tę infekcję w krótkim okresie podczas rozwoju orzechów.

Grzyb wchodzi do kadłubów z punktu widzenia obrażeń i zobowiązują się do naturalnego zranienia.

W badaniu wykazało, że najwyższa częstość występowania infekcji miała miejsce w tym czasie, gdy kadłub ma tylko bardzo małe pęknięcie, etap znany jako B2 na podstawie informacji z podręcznika zintegrowanego UC zintegrowanego szkodnika (IPM) Opublikowane w The Almond Doctor.

dr. Adaskaveg stwierdził, że leczenie z dwiema klasami grzybobójców na tym etapie może być bardzo skuteczne na Rhizopus, Ale nie na drugim grzybach:

• DMI (inhibitor sterolu)
• Strobilurin

Te fungicydy działają w porozumieniu z powyższymi opisanymi kontrolami kulturowymi i możesz przebywać ich zastosowanie z kontrolami owadobójczymi dla pępka pomarańczowego robaka.

Dla Monilinia infekcje, zastosuj te fungicydy późną wiosną.

Uwaga ostrożna

Zawsze bezpiecznie używaj produktów chemicznych. Przeczytaj informacje o etykiecie i produktu. Zwróć uwagę na wszelkie wskazania ryzyka i postępuj zgodnie z instrukcjami bezpieczeństwa na etykiecie. W razie wątpliwości szukaj profesjonalnej porady.

Choroba, która dotyka najbardziej dobrze zarabianych drzew migdałowych

Zgnilizna kadłuba może powodować niszczycielskie poziomy uszkodzeń migdałów w okresie kadłuba.

Jak na ironię, ponieważ choroba ta jest najbardziej rozpowszechniona na drzewach z ciężkimi uprawami, które zostały dobrze zapłodnione i nawadniane, jej początek może być rozczarowującym niespodzianką dla wielu hodowców.

Za tę zgniliznę są odpowiedzialne dwa klasyczne grzyby, w tym pleśń chlebowa Rhizopus stolonifer i patogen gnicia owoców Monilinia. Niedawno związane są dodatkowe rodzaje grzybów.

Manipulowanie stopniem nawadniania i stosowania, które masz zastosowanie, może znacząco kontrolować zgniliznę kadłubów migdałowych, chociaż grzybicy są również opcją ostatniej ostatniej.

Czy spotkałeś zgniliznę kadłubów w drzewach migdałowych? Czy byłeś w stanie to kontrolować? Daj nam znać w komentarzach.

Jeśli potrzebujesz informacji o ogólnej pielęgnacji drzewa migdałowego, skonsultuj się z naszymi uprawiający przewodnik tutaj.